Η προσπάθεια εκμετάλλευσης άνεργων φαρμακοποιών και η ανηθικη "μη προταση" του Πανελληνιου Φαρμακευτικου Συλλογου για το ανοιγμα του επαγγελματος

Αγαπητοί κύριοι,

Πολλά δημοσιεύματα, εμφανίστηκαν τις τελευταίες ημέρες, έπειτα από τη συνάντηση του ΠΦΣ με τον υπουργό υγείας κ. Λοβέρδο, τα οποία ανέφεραν το θετικό μεταξύ τους κλίμα και τις προτάσεις στις οποίες φαίνεται να καταλήγουν σχετικά με το άνοιγμα το επαγγέλματος. Έπειτα απο τη συνάντηση αυτή, ο ΠΦΣ αποφάσισε να αναστείλει τις απεργειακές κινητοποιήσεις. Ποια είναι όμως η ουσία της πρότασης και τι κρύβεται πίσω απο αυτή;
Ο κ. Αμπατζόγλου, πρόεδρος του Π.Φ.Σ και οι υπόλοιποι πρόεδροι των Φαρμακευτικών Συλλόγων, κατά την συνάντησή τους με τον υπουργό υγείας, πρότειναν σαν μοναδική πρόταση για την απελευθέρωση του επαγγέλματος, την συστέγαση των νέων φαρμακοποιών με κάποιον παλαιό. Τι σημαίνει αυτό; Ο νέος φαρμακοποιός, θα πρέπει να βρει έναν παλαιό, και αφού του καταβάλλει χρηματικό αντίτιμο το οποίο θα καθορίζεται από τον τελευταίο, να γίνεται μέτοχος στο παλαιό φαρμακείο, σε ποσοστό που δεν θα ξεπερνά το 49%, σχηματίζοντας ομόρρυθμη εταιρία (ΟΕ).

Υπάρχει μάλιστα η πρόταση, να μπορούν να συστεγάζονται έως και πέντε άδειες (προφανώς η μία θα είναι του παλαιού φαρμακοποιού), ώστε το ποσοστό (επομένως και το χρηματικό ποσό απόκτησής, και τα κέρδη) του 49% να μπορεί να μοιραστεί ανάμεσα σε έως και 4 νέους φαρμακοποιούς. Προκύπτει φυσικά το ερώτημα, με δεδομένη την μαχητικότητα που έχουν επιδείξει οι φαρμακοποιοί για την διατήρηση των κεκτημένων, ποιος φαρμακοποιός με μία εύρωστη επιχείρηση θα θελήσει να μοιραστεί το κέρδος του φαρμακείου με κάποιον ή κάποιους νέους συναδέλφους, τη στιγμή που παλεύουν με νύχια και δόντια να κρατήσουν τον επιπλέον ανταγωνισμό μακριά και τη στιγμή που εδώ και χρόνια, ενώ έχουν την δυνατότητα να σχηματίσουν ΟΕ μεταξύ τους, δεν το έχουν πράξει παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις.

Την απάντηση μπορεί να την σκεφτεί πολύ εύκολα κάποιος. Αυτή η λύση, έχει προταθεί εκ του πονηρού, ώστε να ευνοήσει εκείνους τους ιδιοκτήτες φαρμακείων οι οποίοι έχουν συσσωρευμένα χρέη. Προκειμένου να αποκτήσουν ρευστότητα, θα την αναζητήσουν από νέους άνεργους φαρμακοποιούς, που στην ανάγκη τους για εργασία, θα δανειστούν από τις τράπεζες για λογαριασμό των παλαιών, ωστε να αγοράσουν ποσοστό σε μία προβληματική επιχείρηση. Έτσι, και το υπερχρεωμένο φαρμακείο «ανασαίνει» από το ρευστό που θα μπει σε αυτό, και η κοινωνία θα νομίζει ότι άνοιξε το επάγγελμα.

Πέρα από το ανήθικο της συγκεκριμένης πρότασης, η οποία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ανάγκη των νέων φαρμακοποιών για εργασία, το καθεστώς σχηματισμού ΟΕ, δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο σχηματισμός ΟΕ μεταξύ νέου και παλαιού φαρμακοποιού, ισχύει εδώ και χρόνια, καθώς αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η αγοραπωλησία των αδειών των φαρμακείων. Συγκεκριμένα, ο φαρμακοποιός που πρόκειται να συνταξιοδοτηθεί, συστεγάζεται με έναν νέο φαρμακοποιό σχηματίζοντας ΟΕ, έναντι των ποσών που πλέον είναι γνωστά και κυμαίνονται από 200.000 έως και 1.000.000 ευρώ, και στη συνέχεια αποχωρεί από την ΟΕ αφήνοντας το φαρμακείο στον νέο φαρμακοποιό.

Στην ουσία δηλαδή, η πρόταση των φαρμακοποιών για το άνοιγμα του επαγγέλματος, είναι να συνεχιστεί η αγοραπωλησία αδειών (!) και να παραμείνει το καθεστώς ως έχει.

Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο ανάστειλαν τις κινητοποιήσεις τους. Σε περίπτωση που εφαρμοστει η συγκεκριμένη πρότασή τους, το επάγγελμα συνεχίζει να παραμένει κλειστο, ενω δημιουργείται μία ευκαιρία ανέξοδης χρηματοδοτησης των προβληματικών φαρμακείων, εις βάρος άνεργων επιστημόνων.

Δημητρης Μελετης