«Μία υπογραφή μένει για τη Χάλκη»

«Το κλίμα έχει ήδη αλλάξει. Υπάρχουμε και δεν θα σβήσουμε», λέει ο Γιάννης Δερμιτζόγλου, διευθυντής του Ζωγραφείου Σχολείου της Κωνσταντινούπολης
«Μία υπογραφή λείπει. Εμμένουμε και αναμένουμε. Η έκθεση ας αποτελέσει προανάκρουσμα της επαναλειτουργίας της Σχολής και έμμεσος κρούση κώδωνος ενάρξεως των μαθημάτων και πάλι».

ΧΑΛΚΗ.
Με αυτά τα λόγια ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος εγκαινίασε την εικαστική έκθεση 101 σύγχρονων ελλήνων εικαστικών στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, παρουσία του υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου, του δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, αλλά και τούρκων αξιωματούχων, που μετέφεραν χαιρετισμό του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν. «Δεν πρόκειται απλώς για ελπίδα ότι θα επαναλειτουργήσει η Σχολή. Τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ. Ολα εξαρτώνται πλέον από την επανεκλογή της κυβέρνησης Ερντογάν, καθώς τώρα ο τούρκος πρωθυπουργός πρέπει να ασχοληθεί με το δημοψήφισμα που θα του επιτρέψει να προχωρήσει σε συνταγματική αναθεώρηση», εκτιμούν πηγές που γνωρίζουν εις βάθος τα πράγματα. Αν επανεκλεγεί η κυβέρνηση, η επαναλειτουργία της Σχολής θεωρείται σχεδόν βέβαιη τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

«Να γίνει μήνυμα»
«Αν ο κόσμος που συγκεντρώθηκε εδώ θέλει να γίνει κάτι (σ.σ.: για την επαναλειτουργία της Σχολής) αυτό πρέπει να αποτελέσει μήνυμα για την τουρκική κυβέρνηση», τόνισε και ο διευθυντής του Τοπ Καπί, διακεκριμένος ακαδημαϊκός Ιλμπέρ Ορτάιλε.

Η διοργάνωση της εικαστικής έκθεσης «Ιχνηλατώντας την Κωνσταντινούπολη» από την εταιρεία οπτικοακουστικών έργων White Fox (μια ιδέα της Αναστασίας Μάνου, παραγωγού του ομότιτλου ντοκιμαντέρ) χάρη στην οποία άνοιξε η Σχολή έστω και για μία έκθεση ύστερα από 40 χρόνια δεν έτυχε θετικής υποδοχής μόνο από τους υψηλούς προσκεκλημένους.


Συγκινημένοι Ελληνες της Πόλης είχαν σπεύσει από νωρίς στους κήπους της Σχολής για να γιορτάσουν το γεγονός. «Τα τελευταία χρόνια ζούμε ήρεμα. Δεν έχουμε τις αγωνίες του παρελθόντος. Πιστεύουμε ότι ο Πατριάρχης θα τα καταφέρει να ξανανοίξει τη Σχολή. Θα είναι κάλο για όλους μας και για την ανάπτυξη του τόπου», λένε στα «ΝΕΑ» η 37χρονη Ελλη και η μητέρα της Ελπινίκη, που έχουν γεννηθεί και ζουν στην Κωνσταντινούπολη και περνούν μέρος των διακοπών τους στη Χάλκη.

«Είναι εκπληκτικό το ότι ανοίγει η Σχολή της Χάλ κης. Η τέχνη μπορεί να κάνει ό,τι δεν μπορεί να κάνει η πολιτική», υποστηρίζει ο ζωγράφος Ομέρ Καλεσί, που ζει στο Παρίσι, στενός φίλος του Ζακ Λακαριέρ και του Αλέκου Φασιανού. «Η τέχνη κινεί το σύμπαν, δεν έχει σύνορα, δεν μπορεί να αγνοήσει τη γειτνίαση των δύο λαών».

«Εγινε το πρώτο βήμα»
«Το πρώτο βήμα για το άνοιγμα της Σχολής έγινε», εκτιμά ο Αντώνης Φιλιππίδης που έχει γεννηθεί στη Γερμανία και την τελευταία δεκαετία ζει στην Κωνσταντινούπολη. «Το κλίμα έχει ήδη αλλάξει. Υπάρχουμε και δεν θα σβήσουμε. Και θα κάνουμε τα πάντα για να μη σβήσουμε», προσθέτει ο Γιάννης Δερμιτζόγλου, διευθυντής του Ζωγραφείου Σχολείου, ενός από τα επτά ελληνικά που λειτουργούν σήμερα στην Πόλη και έχει μόνο 45 μαθητές.

«Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη έκθεση που μας επιτρέπει όχι μόνο να δούμε την εικαστική σκηνή της Ελλάδας και να επικοινωνήσουμε με την άλλη πλευρά του Αιγαίου, αλλά είναι και μια ευκαιρία για να ανοίξει η Σχολή της Χάλκης. Είναι σημαντικό για όλους μας», επισημαίνει η τουρκάλα ζωγράφος Νουρ Οζάλπ, που ζει τα τελευταία 20 χρόνια στη Γερμανία. «Η τέχνη προηγείται»
«Η τέχνη προηγείται των πάντων, γι΄ αυτό άνοιξε και την πόρτα της Σχολής της Χάλκης», υποστηρίζει ο Βασίλης Π. Δικαστικός, που ταξίδεψε από την Ελλάδα ειδικά για τα εγκαίνια.

Πίσω από τις αίθουσες διδασκαλίας βρίσκεται ο ναός της Αγίας Τριάδας, πλούσια διακοσμημένος με χρυσά ξυλόγλυπτα στο τέμπλο και τον άμβωνα, συναντούμε δύο νεαρούς που μιλούν τουρκικά να φωτογραφίζονται μπροστά στις εικόνες. «Είμαστε αραβόφωνοι ορθόδοξοι», μας εξηγούν ο 35χρονος χρυσοχόος Τζελάλ και ο 33χρονος αδελφός του Ζεκί, που ζουν στην Κωνσταντινούπολη. «Θα βλέπαμε πολύ θετικά το άνοιγμα της Σχολής. Μακάρι να γίνει».



Η έκθεση «Ιχνηλατώντας την Κωνσταντινούπολη» (επιμέλεια Ιρις Κρητικού) στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στο Σισμανόγλειο Μέγαρο στην Κωνσταντινούπολη θα διαρκέσει έως τις 23 Σεπτεμβρίου. Σε λίγες μέρες τρισδιάστατη παρουσίαση της έκθεσης μέσω της ιστοσελίδας http://www.tracingistanbul.com


Ξανακάθισαν στα παλιά τους θρανία

ΕΝΑ ΒΗΜΑ πριν χτυπήσει και πάλι το κουδούνι στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπως όλα δείχνουν, αίθουσες και διάδρομοι γέμισαν από ένα ετερόκλητο πλήθος. Τα θρανία και οι έδρες ζεστάθηκαν ξανά και έστω για λίγες ώρες η ιστορική Σχολή με την ιστορία των 166 χρόνων και ύστερα από σιωπή 40 ετών ζωντάνεψε ξανά, με αφορμή την εικαστική έκθεση 101 ελλήνων σύγχρονων καλλιτεχνών υπό τον τίτλο «Ιχνηλατώντας την
Κωνσταντινούπολη».

Παλιοί μαθητές της Σχολής, Ελληνες της Πόλης, αραβόφωνοι ορθόδοξοι, τούρκοι αξιωματούχοι και καλλιτέχνες, Ελληνες που ταξίδεψαν ειδικά για να παραστούν στην ιστορική στιγμή όπου η Θεολογική Σχολή της Χάλκης άνοιξε και πάλι τις πόρτες της συνέθεταν το πολύβουο πλήθος που έφτασε από νωρίς το απόγευμα στο νησί.

Τα πρώτα αμαξάκια, διότι στη Χάλκη δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα, έφερναν από τον φιδωτό δρόμο και ώς την κορυφή του Λόφου της Ελπίδας, όπου βρίσκεται η Θεολογική Σχολή, εκείνους που ήθελαν να προλάβουν τον εσπερινό στον ναό της Αγίας Τριάδας.

Τα ξύλινα σπίτια
Στη διαδρομή, το βλέμμα κλέβουν τα παλιά ελληνικά ξύλινα σπίτια, πολλά στολισμένα με τουρκικές σημαίες λόγω της εθνικής εορτής Ανεξαρτησίας, σε αρκετά εκ των οποίων περνούν τις διακοπές τους οι περίπου 2.500 Ελληνες που ζουν στην Πόλη.

Η πρώτη εικόνα από τη Σχολή μοιάζει σαν να μην έπαψε να λειτουργεί ποτέ. Ο κήπος γεμάτος μπουκαμβίλιες, τριανταφυλλιές, πικροδάφνες και φοίνικες υποδέχεται τους επισκέπτες.

Στην πίσω πλευρά, με ειδυλλιακή θέα στην Προποντίδα, οι τάφοι πατριαρχών και επισκόπων.

Στις αίθουσες τα θρανία και οι μαυροπίνακες στις θέσεις τους με τα πορτρέτα του Κεμάλ Ατατούρκ να παρακολουθεί τα πάντα από ψηλά.

Κι αν η μια πτέρυγα της Σχολής έχει γεμίσει με έργα τέχνης, η αριστερή, σιωπηλή αποκαλύπτει διακριτικά τα μυστικά της, χαραγμένα στα ξύλινα θρανία.

Ονόματα στην επάνω όψη. Μικρά σκονάκια γραμμένα με μολύβι στο εσωτερικό τους, ακόμη και φωτογραφίες κοριτσιών από παλιά περιοδικά.

Ατακτη γενιά
«Ημασταν άτακτη γενιά», λέει στα «ΝΕΑ» ο Αγγελος Ντούρλαρης, που φοίτησε στο Λύκειο τη Σχολής την περίοδο 1974-1977 (το Λύκειο λειτουργούσε έως και τη δεκαετία του ΄80)

και βρήκε το θρανίο πάνω στο οποίο είχε χαράξει το όνομά του. «Από τους συμμαθητές μου, 10 Ιμβριοι και 20 Κωνσταντινουπολίτες, τελικά κανείς μας δεν έγινε θεολόγος», συνεχίζει ο κ. Ντούρλαρης που είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και ζει στην Κωνσταντινούπολη. «Ημασταν πιο ανήσυχοι, πιο κοσμικοί. Θα ήθελα να δω το σχολείο να ξανανοίγει, να ζωντανέψει», καταλήγει.


http://www.tanea.gr