Απίστευτο άρθρο: Ένα μακρινό, αλλά προφητικό συμβάν

Σε μια μακρινή εποχή, σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα του νότου, ξημέρωνε μια νέα εποχή. Λίγα χρόνια μετά την πτώση μιας γελοίας δικτατορίας, οι δημοκρατικές δυνάμεις είχαν κερδίσει την εξουσία και φαίνονταν να τα αλλάζουν όλα με ορμή. Οι πολίτες χαμογελούσαν στους δρόμους και τα «παιδιά» της νέας διακυβέρνησης ήταν όλο υποσχέσεις για νέες, καλύτερες και δικαιότερες μέρες.

Τους είχανε πιστέψει σχεδόν όλοι. Ένα συμβάν όμως, στο αεροδρόμιο κοσμοπολίτικου και αρχοντικού νησιού, μοιάζει να προφητεύει την ανατριχιαστική κατάληξη εκείνης της ευφορίας. Η ουρά, στην μοναδική και κρατική αεροπορική εταιρία, για την νυκτερινή πτήση προς την πρωτεύουσα, ήταν μεγάλη κι ο κόσμος αδημονούσε. Οι διαμαρτυρίες είχαν αρχίσει.

Στην ουρά, μαζί με τους ταλαιπωρημένους πληβείους, ήταν ο πρώην πρωθυπουργός της «επάρατης», ένας, κατά τα άλλα, ευπατρίδης και μάλλον εξαιρετικά άτυχος, λόγω της συγκυρίας, πολιτικός. Ουδείς από τους ανθρώπους της ουράς μπροστά στο γκισέ, δεν γύρισε να τον κοιτάξει, όλα άλλαξαν, καιρός να το στρίψουν, μην και παρεξηγηθούν κιόλας.

Και ιδού από το βάθος ξεπρόβαλε, μετά συνοδείας βεβαίως, ο καινούργιος άρχοντας του τόπου, το «παιδί» που ο μέγας του εμπιστεύτηκε τον χώρο του αθλητισμού. Η λαϊκή εξουσία, μπορεί να παρακάμπτει τη ουρά- ποιος νοιάζεται για τις γκρίνιες των μικροαστών. Η κοπέλα στον έλεγχο, μπασμένη στα πράγματα, κάτι ψιθύρισε στο «παιδί» κι αυτό, όλο έκπληξη και γαλαντομία γύρισε κι είδε τον πρώην. Ήρθε προς το μέρος του κι είπε, με το φυσικό ύφος που αποκτούν, όσοι, λόγω θέσης και λαϊκών αγώνων, μπορούν να παραβιάζουν τις ουρές μπροστά στα γκισέ κρατικών και μονοπωλιακών αεροπορικών συγκοινωνιών. «Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ, περάστε μπροστά».

Ο άτυχος και ευπατρίδης, πρώην πρωθυπουργός κοίταξε από την κορυφή ως τα νύχια τον νέο λιόντα και του απάντησε. «Κι όλοι αυτοί που περιμένουν τι είναι; Γαϊδούρια;» Ο λιόντας τα έχασε μεν, έμεινε για λίγα δευτερόλεπτα αμήχανος, αλλά συνήλθε γρήγορα, θυμήθηκε ότι η μοίρα τον έταξε κάπου ψηλά και επέστρεψε στο γκισέ, επιβεβαιώνοντας την προφητεία πως οι έσχατοι έσονται πρώτοι. Ο πρώην περίμενε, κανονικότατα να έρθει η σειρά του, όπως όλοι οι υπόλοιποι.

Ο πρώην πρωθυπουργός ήταν ο Γεώργιος Ράλλης. Το «παιδί» αυτές τις μέρες περνάει μια προσωπική περιπέτεια και κλαίγεται γιατί η άδικη κοινωνία και οι, ακόμα πιο άδικοι, σύντροφοί του, τον καταδιώκουν γιατί συνελήφθη να μην σταματάει στο κόκκινο. Η συνήθεια να παραβιάζει τις ουρές και να θεωρεί όσους στέκουν υπομονετικά στην σειρά τους, απλά πληβείους, αυτήν την φορά, δεν του βγήκε σε καλό. Υπάρχουν κι άτυχες στιγμές. Φθάνει να έχεις «πλούσιο» λεξιλόγιο και να κλαίγεσαι δημοσίως και τηλεοπτικώς.

(giorgosbramos@gmail.com)
http://www.tovima.gr/