Σε παλαιότερες δημοτικές αρχές υπήρχε η πεπείθηση ότι το να προσέχεις τον δήμο που είσαι δημοκρατικά εκλεγμένος, σήμαινε να έχεις μια εμπορική παραλιακή ζώνη. Με τα στολίδια-καφετέριες και τα πανάκριβα beach-bar θεωρητικά είχαν τον δήμο σε μια καλή εμπορική κατάσταση. Όταν βέβαια πλησίαζαν οι εκλογές για την ανάδειξη νέου δημάρχου, τότε με δυο-τρείς ασφαλτοσρτώσεις καθώς και με μερική δενδροφύτευση κατα μήκος των κεντρικών αρτηριών του δήμου Αλίμου, τελείωνε το παραμύθι.
Είναι σαν ένα πολύ όμορφο κουτί δώρου. Το οποίο φροντίζεις εξωτερικά να είναι στολισμένο με κορδέλες χρυσαφένιες, χρώματα και στρασάκια έτσι ώστε ο αγοραστής να θέλει να το αγοράσει σαν τρελός. Όμως όταν το ανοίγει βλέπει κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στην εξωτερική του εμφάνιση.
Κάπως έτσι είχαν τον Δήμο Αλίμου όλα αυτά τα χρόνια οι Δήμαρχοι. Κεντρικές αρτηρίες και παραλιακή ζώνη ήταν το εξωτερικό περιτύλιγμα που όταν κάποιος έμπαινε στα στενά έβλεπε, ξεραμένα πάρκα, κατεστραμένες παιδικές χαρές, δρόμοι γεμάτοι με λακούδες και τα πεζοδρόμια για να οδηγείς 4Χ4.
Δεν του κατηγορώ. Ίσως να μην είχαν την διάθεση, ή το κουράγιο. Ίσως να μην είχαν ούτε και την οικονομική διαχείρηση στα "ατού¨τους έτσι ώστε να μπορέσουν να κάνουν κάτι παραπάνω.
Το θέμα είναι όμως ότι για πρώτη φορά ένας νέος άνθρωπος, ο Ανδρέας Κονδύλης έχοντας στο μυαλό του το Καλαμάκι, και όχι τον πολυδιαφημιζόμενο τους καλοκαιρινούς μήνες Άλιμο, φρόντισε να φτιάξει τον δήμο απο μέσα.
Απο τις πρώτες μέρες κιόλλας την διοίκησης του, είδαμε πρωτοπόρες τεχνολογίες να εισβάλλουν στα στενά. Με την κομποστοποίηση να ακούγεται ως έννοια ακόμα και στα καφενεία. Η ανακύκλωση έγινε συνήθεια και οι ειδικοί κάδοι μπήκαν στην θέση τους.
Ανταπορκίθηκε σε κάθε κάλεσμα για επέμβαση και επιδιόρθωση οδικών δικτύων, πεζοδρομίων που στοίχειωναν με την παρουσία τους γραφικές γειτονιές, χρωμάτισε κάδους απορριμάτων δίνοντας την αίσθηση μερικές φορές ότι αναβαθμίζει απο μόνο του την γωνιά που βρίσκεται.
Οι παιδικές χαρές, γίνανε απο νεκροταφεία περιστεριών σε όμορφα πάρκα. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρώτη φορά την τελευταία 15ετία βλέπω στην παιδική χαρά της οδού Θουκιδείδου (που είναι ο Νο1 εμπορικές δρόμος στο κάτω Καλαμάκι) βλέπω τα Σαββατοκύριακα με τις πρώτες ηλιαχτίδες να γεμίζει οικογένειες και φωνές μικρών παιδιών. Οι γονείες πλέον έχουν σημεία να πάνε τα απογεύματα για να παίξουν τα παιδιά τους. Χώροι όπως αυτοί στον λόφο Πανί έχουν μετατραπεί σε χώρούς μαζικής προσέλευσης παιδιών. Και το θετικό είναι ότι έρχονται και απο τις γύρω περιοχές.
Όταν φρίντισε λοιπόν τον μέσα,έστω και σε ένα ποσοστό αυτού και όχι ολόκληρο, τοτε πήγε στο έξω.Αυτό που φαίνεται. Και εγένετω το Cine Alimos. Ένα τεχνιτό στολίδι του δήμου μας (Γιατι φυσικά στολίδια είναι γεμάτος) που τραβάει όλα τα φώτα πάνω του και μόνο με μια πανοραμική ληψη απο ένα Drone.Με εκλεκτές παρουσίες του καλλιτεχνικού κόσμου να το τιμούν με την παρουσία τους και με τον ίδιο το δήμαρχο με την συμπεριφορά του να το έχει θεωρήσει ώς πολιτιστική κληρονομία του ιδίου προς τον δήμο.
Όχι δεν είμαι συνεργάτης του κ.Κονδύλη, ουτε με έχει πληρώσει για να ανεβάσω το έργο του εν όψη εκλογών. Τον Ανδρέα τον ξέρω προσωπικά απο μικρό και αυτο γιατί και έγω όπως και αυτός είμαστε Καλαμακιώτες.Αλλα ο Ανδρέας δεν ξέρει ποιός υπογράφει αυτό το κείμενο και ποιός κρατάει αυτή την πένα (πληκτρολόγιο στην παρούσα). Ο μόνος λόγος είναι ότι προσπαθώ να πω ότι πρώτη φορά βλέπω έναν όμορφο δήμο, όπως και να έχει και αυτό μαρέσει. Χαίρομαι να ξέρουν τον Άλιμο για το σινεμά του, για τον λόφο Πανί,για το Blueberry cafe που μοιάζει με την παραλιακή ζώνη αλλα είναι στο κέντρο του δήμου.
Δεν με ενδιαφέρει λοιπόν τι θα σκεφτεί ο καθένας που θα διαβάσει αυτό το άρθρο. Ας σκεφτεί ότι θέλει. Απλά κάπου στην ακρη του μυαλού του θα τον παρακαλούσα να έχει την εικόνα του Άλιμου πριν και την εικόνα μετα. Και ας κρίνει μόνος του. Στο κάτω κάτω τα έργα είναι που μένουν και όχι τα ονόματα.
Υπογραφή
Υπάλληλος του Δήμου, εξού και το ανωνυμος, γέννημα θρέμμα καλαμακιωτης. Γνωρίζω ήδη ότι δεν θα αναρτηθεί το σχόλιο μου. Το έχω ξαναπροσπαθήσει. Μακάρι να λέτε αλήθεια ότι είστε αντικειμενικός και να έγινε από παραλείψει την προηγούμενη φορά. Το blueberry λοιπόν ειναι μια ιδιωτική επιχείρηση. Για τις παιδικές χαρές έχετε δίκιο με μια μεγάλη διαφωνία σε ότι αφορά το πανί, μου αρέσει σαν λόφος να έχει το φυσικό του περιβάλλον. Από εκεί και πέρα σε ότι αφορά το Δήμο, τα οχήματα του Δήμου είναι ανασφάλιστα σήμερα και δηλώνοντας μας πώς είναι όλα καλά μας ζητάνε να τα οδηγησουμε. Οι αναφορές πέφτουν βροχή και οι ποινές το ίδιο. Οι εργασιακές σχέσεις δεν υπάρχουν, εκμεταλλευση στο 100% και όποιος δεν ακολουθήσει στοχοποιείται. Αυτός είναι ο Δήμος Αλίμου σήμερα .υπόδειγμα Δήμου που όλοι παρακαλάνε να φύγουν, ακόμα και αν δεν τους συμφέρει ακόμα. Ο Δημαρχος έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου και τρομοκρατίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή