Πώς κατάφερε το «πράσινο» κύμα να σαρώσει την Ευρώπη στις Ευρωεκλογές - Περιορισμένα κέρδη για τα ακροδεξιά αντιευρωπαϊκά κόμματα - Ποιοι υπέστησαν απώλειες - Το παιχνίδι με τις «μουσικές καρέκλες» για τις θέσεις «κλειδιά» της ΕΕ, ξεκινά
Πρασίνων». Περιορισμένα κέρδη για τα ακροδεξιά αντιευρωπαϊκά κόμματα. Στους «νικητές» οι Φιλελεύθεροι. Φθορά, αλλά όχι ήττα για τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη του ένατου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση βάσει των αποτελεσμάτων που έχουν δημοσιευθεί μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (03.40 ώρα Ελλάδος).
Το «πράσινο» ρεύμα
Από τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία, το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο, η έκπληξη των ευρωπαϊκών εκλογών ανήκει στους Πράσινους. Στη Γερμανία το εν λόγω κόμμα αναδείχθηκε δεύτερο σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ενώ σε ορισμένα γερμανικά κρατίδια οι Πράσινοι «σάρωσαν» στις εκλογές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Βερολίνο, την πόλη του ιστορικού ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Βίλλυ Μπραντ και του Έρνστ Ρόιτερ, όπου το SPD ηττήθηκε κατά κράτος από τους «Πράσινους». Σε ομοσπονδιακό επίπεδο το εν λόγω κόμμα ενδέχεται αν εκλέξει μέχρι και 19 ευρωβουλευτές, ενώ και στη γειτονική Γαλλία το αδελφό κόμμα των Πράσινων εκλέγει τουλάχιστον επτά. Η άνοδος των Πρασίνων κομμάτων είναι τόσο μεγάλη που ενδέχεται ως πολιτική ομάδα στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να έχει, αν όχι περισσότερους, ελάχιστα λιγότερους ευρωβουλευτές, από την ακροδεξιά συμμαχία που κτίζει ο Ματέο Σαλβίνι από την Ιταλία.
Μια συμμαχία που αναζητεί τους τουλάχιστον 25 ευρωβουλευτές από τουλάχιστον επτά κράτη -μέλη, ώστε να μπορέσει να συγκροτήσει μια πολιτική ομάδα. Μια δύσκολη διαδικασία, καθώς εκτός από τις μεγάλες (ουδείς γνωρίζει αν είναι και αγεφύρωτες) διαφορές των αντιευρωπαϊκών ακροδεξιών κομμάτων, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αποτέλεσε σε καμία περίπτωση θρίαμβο για αυτά τα κόμματα. Ακόμα και στη Γαλλία όπου το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν έλαβε τις περισσότερες ψήφους εντούτοις έλαβε λιγότερες σε σχέση με το 2014.
Σημαντική είναι και η άνοδος των Φιλελευθέρων κομμάτων καθώς οι ευρωβουλευτές που εξέλεξε το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν θα συνεργαστούν με το ALDE (η συμμαχία Φιλελεύθερων Δημοκρατών) με αποτέλεσμα ο αριθμός των ευρωβουλευτών της εν λόγω πολιτικής ομάδας να φθάνει έως και τους 104.
Σήμερα ξεκινάει η πραγματική ευρωπαϊκή «μάχη»
Οι ευρωπαϊκές εκλογές ολοκληρώθηκαν. Περίπου 420 εκατ. Ευρωπαίοι πολίτες άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα. Και πλέον αρχίζει η πιο σκληρή μάχη. Από σήμερα, Δευτέρα, τα πολιτικά κόμματα από τα 28 κράτη - μέλη της ΕΕ θα ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση των πολιτικών ομάδων που θα συνθέσουν το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η σύσταση των ομάδων θα πρέπει να ολοκληρωθεί στα μέσα Ιουνίου, λίγο πριν από την πρώτη Ολομέλεια του Σώματος η οποία έχει προγραμματιστεί για τις 2 Ιουλίου στο Στρασβούργο. Καθώς οι δύο μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες, ήτοι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (κεντροδεξιά) και Σοσιαλιστές και Δημοκράτες (κεντροαριστερά) δεν θα καταφέρουν να συγκροτήσουν - για πρώτη φορά στην ιστορία του ΕΚ- έναν μεγάλο συνασπισμό, οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι θα αποκτήσουν εκ των πραγμάτων μια ισχυρή παρουσία.
Την Τρίτη 28 Μαΐου, οι 28 αρχηγοί κρατών - και κυβερνήσεων της ΕΕ (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) θα συναντηθούν στις Βρυξέλες με σκοπό να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις ώστε να καταλήξουν έως τη σύνοδο του Ιουνίου στο πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ στην προεδρία της Κομισιόν. Οι 28 ηγέτες προτείνουν το πρόσωπο, αλλά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αυτό που το εκλέγει. Και πριν καταλήξουν στην πρόταση, οι 28 θα πρέπει να έχουν μιλήσει και για πολλές άλλες κορυφαίες θέσεις της ΕΕ. Τον επόμενο πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Τον επόμενο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τον επόμενο Ύπατο εκπρόσωπο εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Δύσκολη διαδικασία.
Ποιος (ή ποια) θα διαδεχθεί τον Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ
Ο κορυφαίος υποψήφιος του ΕΛΚ, ο κ. Μάνφρεντ Βέμπερ έχει την υποστήριξη της Άνγκελα Μέρκελ. Η οποία μετά από 15 ολόκληρα χρόνια στην Καγκελαρία κατάφερε και πάλι να λάβει τις περισσότερες ψήφους στη χώρα της. Το ΕΛΚ παραμένει η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα του ΕΚ. Ωστόσο η Μαργκρέτε Βεστάγκερ, η Επίτροπος ανταγωνισμού της ΕΕ, η «κυρία με τους φόρους», όπως την έχει χαρακτηρίσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, εμφανίζεται ως φαβορί. Είναι γυναίκα (δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν γυναίκα πρόεδρος της Κομισιόν). Είναι από τις πιο ικανές Επιτρόπους και οι Φιλελεύθεροι του Φερχόφσταντ και του Μακρόν θα έχουν ισχυρή φωνή στο ΕΚ. Το όνομα του Μισέλ Μπαρνιέ δεν έχει φύγει επίσης από το τραπέζι. Ο πρώην Επίτροπος, μέλος του ΕΛΚ και πρώην υπουργός στη Γαλλία έχει τη στήριξη συγκεκριμένων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Παρά ταύτα η αναπάντεχη επικράτηση των Σοσιαλδημοκρατών στην Ολλανδία, την πατρίδα του Φρανς Τίμερμανς εταίρου υποψηφίου για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ξαναμοιράζει την τράπουλα.
Σε κάθε περίπτωση, το παιχνίδι με τις «μουσικές καρέκλες» για τις θέσεις κλειδιά της ΕΕ, μόλις άρχισε. Όπως επίσης και η πραγματική ευρωπαϊκή εκστρατεία.
Θεαματική άνοδος των «Το «πράσινο» ρεύμα
Από τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία, το Λουξεμβούργο και το Βέλγιο, η έκπληξη των ευρωπαϊκών εκλογών ανήκει στους Πράσινους. Στη Γερμανία το εν λόγω κόμμα αναδείχθηκε δεύτερο σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ενώ σε ορισμένα γερμανικά κρατίδια οι Πράσινοι «σάρωσαν» στις εκλογές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Βερολίνο, την πόλη του ιστορικού ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Βίλλυ Μπραντ και του Έρνστ Ρόιτερ, όπου το SPD ηττήθηκε κατά κράτος από τους «Πράσινους». Σε ομοσπονδιακό επίπεδο το εν λόγω κόμμα ενδέχεται αν εκλέξει μέχρι και 19 ευρωβουλευτές, ενώ και στη γειτονική Γαλλία το αδελφό κόμμα των Πράσινων εκλέγει τουλάχιστον επτά. Η άνοδος των Πρασίνων κομμάτων είναι τόσο μεγάλη που ενδέχεται ως πολιτική ομάδα στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να έχει, αν όχι περισσότερους, ελάχιστα λιγότερους ευρωβουλευτές, από την ακροδεξιά συμμαχία που κτίζει ο Ματέο Σαλβίνι από την Ιταλία.
Μια συμμαχία που αναζητεί τους τουλάχιστον 25 ευρωβουλευτές από τουλάχιστον επτά κράτη -μέλη, ώστε να μπορέσει να συγκροτήσει μια πολιτική ομάδα. Μια δύσκολη διαδικασία, καθώς εκτός από τις μεγάλες (ουδείς γνωρίζει αν είναι και αγεφύρωτες) διαφορές των αντιευρωπαϊκών ακροδεξιών κομμάτων, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αποτέλεσε σε καμία περίπτωση θρίαμβο για αυτά τα κόμματα. Ακόμα και στη Γαλλία όπου το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν έλαβε τις περισσότερες ψήφους εντούτοις έλαβε λιγότερες σε σχέση με το 2014.
Σημαντική είναι και η άνοδος των Φιλελευθέρων κομμάτων καθώς οι ευρωβουλευτές που εξέλεξε το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν θα συνεργαστούν με το ALDE (η συμμαχία Φιλελεύθερων Δημοκρατών) με αποτέλεσμα ο αριθμός των ευρωβουλευτών της εν λόγω πολιτικής ομάδας να φθάνει έως και τους 104.
Σήμερα ξεκινάει η πραγματική ευρωπαϊκή «μάχη»
Οι ευρωπαϊκές εκλογές ολοκληρώθηκαν. Περίπου 420 εκατ. Ευρωπαίοι πολίτες άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα. Και πλέον αρχίζει η πιο σκληρή μάχη. Από σήμερα, Δευτέρα, τα πολιτικά κόμματα από τα 28 κράτη - μέλη της ΕΕ θα ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση των πολιτικών ομάδων που θα συνθέσουν το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η σύσταση των ομάδων θα πρέπει να ολοκληρωθεί στα μέσα Ιουνίου, λίγο πριν από την πρώτη Ολομέλεια του Σώματος η οποία έχει προγραμματιστεί για τις 2 Ιουλίου στο Στρασβούργο. Καθώς οι δύο μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες, ήτοι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (κεντροδεξιά) και Σοσιαλιστές και Δημοκράτες (κεντροαριστερά) δεν θα καταφέρουν να συγκροτήσουν - για πρώτη φορά στην ιστορία του ΕΚ- έναν μεγάλο συνασπισμό, οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι θα αποκτήσουν εκ των πραγμάτων μια ισχυρή παρουσία.
Την Τρίτη 28 Μαΐου, οι 28 αρχηγοί κρατών - και κυβερνήσεων της ΕΕ (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) θα συναντηθούν στις Βρυξέλες με σκοπό να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις ώστε να καταλήξουν έως τη σύνοδο του Ιουνίου στο πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ στην προεδρία της Κομισιόν. Οι 28 ηγέτες προτείνουν το πρόσωπο, αλλά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αυτό που το εκλέγει. Και πριν καταλήξουν στην πρόταση, οι 28 θα πρέπει να έχουν μιλήσει και για πολλές άλλες κορυφαίες θέσεις της ΕΕ. Τον επόμενο πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Τον επόμενο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τον επόμενο Ύπατο εκπρόσωπο εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Δύσκολη διαδικασία.
Ποιος (ή ποια) θα διαδεχθεί τον Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ
Ο κορυφαίος υποψήφιος του ΕΛΚ, ο κ. Μάνφρεντ Βέμπερ έχει την υποστήριξη της Άνγκελα Μέρκελ. Η οποία μετά από 15 ολόκληρα χρόνια στην Καγκελαρία κατάφερε και πάλι να λάβει τις περισσότερες ψήφους στη χώρα της. Το ΕΛΚ παραμένει η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα του ΕΚ. Ωστόσο η Μαργκρέτε Βεστάγκερ, η Επίτροπος ανταγωνισμού της ΕΕ, η «κυρία με τους φόρους», όπως την έχει χαρακτηρίσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, εμφανίζεται ως φαβορί. Είναι γυναίκα (δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν γυναίκα πρόεδρος της Κομισιόν). Είναι από τις πιο ικανές Επιτρόπους και οι Φιλελεύθεροι του Φερχόφσταντ και του Μακρόν θα έχουν ισχυρή φωνή στο ΕΚ. Το όνομα του Μισέλ Μπαρνιέ δεν έχει φύγει επίσης από το τραπέζι. Ο πρώην Επίτροπος, μέλος του ΕΛΚ και πρώην υπουργός στη Γαλλία έχει τη στήριξη συγκεκριμένων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Παρά ταύτα η αναπάντεχη επικράτηση των Σοσιαλδημοκρατών στην Ολλανδία, την πατρίδα του Φρανς Τίμερμανς εταίρου υποψηφίου για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ξαναμοιράζει την τράπουλα.
Σε κάθε περίπτωση, το παιχνίδι με τις «μουσικές καρέκλες» για τις θέσεις κλειδιά της ΕΕ, μόλις άρχισε. Όπως επίσης και η πραγματική ευρωπαϊκή εκστρατεία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας παρακαλούμε να είναι κόσμια και χωρίς ύβρεις. Όλες οι γνώμες είναι ελεύθερες.
Περιμένουμε την δική σας....